15 Temmuz 2012 Pazar

Bİ BÖLÜM ... Bİ PARAF...


Bir insana duyulan aşk'la, insan bütün kin ve nefretleri atabiliyorsa, Allah'a duyulan aşk nelere kadir olmasın ki?...Bu paragrafı okuyunca, "hakikaten insan Allah aşkıyla dolu olursa, çevrede kötü ve olumsuz denen hiçbir şey kalmıyor."demek geliyor içimden.. Cemalnur Sargut anlatıyor:

"19 yaşında bir kız, Suudi Arabistan'da, eşine kötü davranan bir erkeği görünca, bütün Arap erkeklerinden nefret etmeye başlıyor.Yıllar sonra Arap bir gence aşık oluyor ve ondan sonra, 'onun neslinden ve ülkesindendir' diyerek bütün Arap erkeklerine güzel bakıyor. Kız şunları söylüyor:

"Ben Allah'ın bir kulunu sevdiğim için
O'nun hemdaşlarına,vatandaşlarına çok sevgiyle bakmayı öğrendim.
Ama ne kadar ayıp etmişim ki;
yaradılmışda Yaradan'ın ismini göremediğim için onları eleştirdim..."

Öyleyse insan Allah'a aşık olduğu zaman,bütün yaradılmışı sevmek diye bir vazife ile vazifelenir."

Hiç yorum yok: